در «مسجد» دیدن این فوتبال استعاره فوق العاده بزرگی دارد و طعمی نو و متفاوت. اگر این امکان برایتان فراهم است که این مسابقه امروز که بین ایران و انگلیس هست را در مسجد، هیئت، کانون مذهبی، ایستگاه صلواتی ببینید؛ این فرصت را از دست ندهید؛
خود را محروم نکنید!
حداقل یکبار تجربه کنید.
فوتبالی که باید برایش نذر کنی، استغاثه کنی و با وضو در میدان بروی و برای گلزنی خاکسار درب خانه زهرای اطهر گردی
و لحظه لحظه عرق ریختنش در تمرینات ، طعم جهاد داشته باشد؟
تصور این هم شیرین است.
وقتی قرار است در مقابل استکبار جهانی با نوچههایش بایستی، بردن در یک بازی هم شیرین است، حتی باختن هم شیرین است؛ مشغول مبارزه هستی و اگر هم پیروز نشوی، کوتاه نمیآیی!