فانوس اندیشه

           مشخصه؛ چون الان فقط دیگه دو تا قطب هستند که باهم درگیر هستند،‌ یکی انقلاب اسلامی هست؛ و دیگری نظام استکبار.

می‌دونم که این لفظ‌های «نظام استکبار» و «انقلاب اسلامی» و سلطه و ... را به گَند کشیده‌اند و از معنا خالی کرده‌اند ولی چاره ندارم، لفظ دیگری ندارم که بتوانم معنا را برسانم... به امید روزی که از بند لفظ آزاد شویم!

خودت داری میگی آقا زاده؛ خود پدرش رو کی آقا کرده؟ ما! پس این آقازادگی‌ را هم ما می‌تونیم خراب کنیم. ما که می‌گم، منظورم دقیقا مردم هست.
نمی‌دونم از اون برنامه ی جهان‌آرایی که معرفی کردم چه دیدی که «توجیه» برداشت کردی؟! ولی مهم‌ترین و بزرگ‌ترین مشکل ما که در اون برنامه هم اشاره میشه، اینکه کم باهم دیگر حرف می‌زنیم، خیلی کم حرف می‌زنیم، گفتگو چیزی بوده که نه تنها در دین ما چیز مهم و با ارزشی بوده است که در سنت ایرانی ما هم تا حدی بوده است؛ بر خلاف کسانی که فکر می‌کنند گفتگو از غرب و کافه‌های فرانسه به ایران آمده بنده اعتقاد دارم که گفتگو از کلیدی‌ترین عناصر جامعه اسلامی بوده است و به تبع آن آزاداندیشی.

ما از گفتگو خیلی فاصله گرفته‌ایم، خیلی!