فانوس اندیشه

انفجاری که در بیروت رخ داد؛ نه تنها با نگاه انسانی درد آور است، بلکه  اگر تنها توجه به خود هم داشته باشیم، این انفجار برای ما مایه رنج و درد است. لبنان و حزب الله یکی از مهم ترین هم پیمانان برای ایران است. و رابطه برادری خونی و دینی با ایران دارد. از اینکه این انفجار یک زنگ خطر برای ایران است بگذریم که واضح است؛ وقتی به برادر شما تعرض می کنند توقع ندارید که با شما کاری نداشته باشند؟

یکی از مهم ترین وقایع بعد از این انفجار سخنرانی تاریخی سید حسن نصرالله بود که متاسفانه رسانه های ما به آن نپرداختند. نه تنها رسانه های رسمی بلکه فرزندان این انقلاب هم که معمولا در شبکه های اجتماعی رسانه ای برای خود دست و پا کرده اند هم به این سخنرانی نپرداختند و حق آن را ادا نکردند. می توان از این سخنرانی کلیپ ها ساخت و با نشر آن و ترند کردن آن در شبکه های اجتماعی معاملات را برهم زد. اما حیف که از این فرصت به راحتی عبور می کنیم. 

سید مقاومت سخنرانی خود را با یاد آوری جنگ ۳۳ روزه آغاز می کند؛ جنگی که اسرائیل آمده بود تا طومار حزب الله را در هم پیچد. امّا چه اتفاقی افتاد؟ رهاورد این جنگ را رسانه ها به ما نرساندند و ما هم خود به دنبال این حرف ها نبودیم و جز غُر زدن حوصله کار دیگری نداریم. کوتاه بگویم که امنیت و صلح ۱۳ سال گذشته ما، رهاورد همین جنگ است. این پیروزی حزب الله آن قدر قاطع بود که در ۱۳ سال گذشته یک تیر هم به سمت لبنان شلیک نشد؛ ۱۳ سالی که تمام منطقه درگیر بود. با یاد آوری این جنگ نشان داد که اهل بُلُف و جنگ روانی نیست.

سید حسن نصرالله نقشه اسرائیل را به دوربین نشان داد و به صورت کامل به همراه جزئیات توضیح داد که اگر کوچکترین تجاوز به لبنان یا ایران بشود، در چه زمانی و کجای اسرائیل و چگونه و با چه شدتی نابود خواهد شد! و با عدد و رقم عینی و جمله به جمله نابودی را برای دشمن به تصویر کشید. و همچنین بعد از اسرائیل به سراغ شیخ نشینان عرب هم رفت که با خنجر از پشت به ایران ضربه زده اند.

این سخنرانی رسانه های دشمن را سردرگم کرده است و آن وقت رسانه های ما منفعل به تماشا نشسته اند. سید حسن یک تنه به جنگ رسانه ای رفت تا بگوید آمریکا جرئت و جسارت حمله به ایران را ندارد و ما چه کردیم؟ حتما می خواهیم بگوییم در این اوضاع اقتصاد؛ نه غزّه  نه لبنان  جانم فدای ایران !!