۲۰ سال با تئوریام کنفرانس دادم و برام دست زدن ... و امروز هِروه خلاف اون حرفا رو ثابت می‌کنه و براش همون‌قدر دست می‌زنن ...
حضار کارشون دست زدنه ... این تویی که باید بدونی زندگی‌ت رو داری وقف اثبات چی می‌کنی ...
می‌فهمی دخترم؟ ... این مهمترین درس زندگی من بود.
کاش توی دنیایی زندگی می‌کردم که استاداش حکیم بودن. کاش استادی داشتم که علم رو با حکمت یاد می‌داد.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بُرشی از کتاب خاطرات سفیر / مهمترین درس استاد / ص۱۳۷
دو تا کاش آخر، حرف دل من هم هست؛ کاش ...... البته این روز‌ها وسوسه‌هایی بهم هجوم می‌یارن که بی‌خیال حکمت بشم و بچسبم به یه لقمه نون !!!
