آه که چه خوب همنشینی بود ! و چه‌ها که برایم به ارمقان نیاورد!
امّا امان از آهنگ جدایی !!!!
همان ابتدای وصال هم از این جدایی بیم‌ناک بودم و این آهنگ گوش‌هایم را خراش می‌داد مانند ناخن بلندی که روی تخت سیاه کشیده شود.
هرچند دست‌تکان می‌دهم و خداحافظی می‌کنم؛ اما این جدایی سخت ناگوار است.
خداحافظ ای بهترین همدمم! چه غم‌انگیز است فراقت ... دلم را از جا می‌کند.
با آمدند دل ما را شاد کردی، و اکنون که می‌روی؛ رفتنت سخت دلخراش است.
قبل از آمدنت در آرزوی وصالت زندگی می‌کردم،
و تو خود شاهدی که قبل از رفتنت در اندوه فراقت می‌میرم.
عید آمده و من نمی‌دانم خوش‌حال باشم از آمدنش یا ناراحت از رفتن تو ؟؟
« روز عید است و من امروز در آن تدبیرم☆☆☆که دهم حاصل سی‌روزه و ساغر گیرم »
ای ماه عزیزم به امید وصال دوباره‌ات در سال دیگر زنده‌ام.
خدایا توفیق وصال او را از من نگیر !
.....................................................................
پی‌نوشت: الهام گرفته از دعای وداع امام سجاد علیه السلام در صحیفه سجادیه